ne yaparsan yap!
sakın vicdanına teslim olup,özür dileme..
bir kez olsun dürüst ol..
üzdün beni,kırdın,öldürmekten beter ettin..
hangi yüzle bakıcaksın?
sahi nasıl bakıcaksın,dokunmucak mı ..
hangi şehirde kusucaksın,bütün birikmişliğini..
acıtıcak,hatta belki taşıp,hıçkırıklarına teslim olucaksın.
sevmiştim ben seni..
alışmıştım ben sana..
dokunmaya bile kıyamamıştım..
bilmezsin sen şimdi o kapıdan gidişindeki bana yaşattığını.
anlıyabilirsin,insansın sonuçta ama yaşamadan bilemezsin.
bir çocuk değilim ben,iki dakika sonra unutup,gülemem ki..
olduğum yer senin sıcacık yuvan kokabilir.
deli gibi özlemiş de olabilirim.
hasretin,beni yaktı,yaktıkça kül oldum.
sen hiç bilemiceksin o ışığı aldın benden.
bütün cümleleri kursağımda bıraktın.
yalnız başıma bıraktın.
hiç bişi olmamış gibi dönemezsin.
dağıttın tüm hevesimi.
gittin sen benden.
aldın herşeyi,sesini aldın benden!
hiç hazır değildim,sormadın da.
sıcacık nefesinle bile vedalaşamadım.
biraz açık konuşmak gerekirse..
çok kötü günlerle boğuştum.
derinliklerimdeki boşluk,nefesimi kesiyordu.
sen başka yerlerde gülüyordun.
ben burada ağlıyordum,savaşıyordum.
çırpınıyordum,titriyordum.
bir parça özleme muhtaçtım.
sen ne yaptın,alıştırdın yokluğuna.
beni ittin kendinden.
sonrada karanlığın içine düşünce
dönmek istedin.
bu kadar kolay değil ve hiç değil..
ikimize mi yazık oldu desem.
yoksa sadece benim gibi yaralıyamı yazık oldu desem.
israf ettin,yazık ettin.
herşeye yazık ettin.
hiç bir şeyi karşılaştırmıyorum,hiç bir şeyle.
sen bitirdin gidişinle herşeyi.
yok ettin,bitirdin..
benide
bitirdin..
24.05.2015
Yunus Özay