hiç düşündünmü ?
emeklenmeden yürünmüyor
vermedikçe alınmıyor
nerde olursan ol
yaşarsın zamanı
yaşarsın bi şekilde
çocukluğundan beri
başlarsın biriktirmeye
sol yanında taşıdığın
sanki kırk odalı misafirane
giren çıkan belli değil
yol geçen hanına dönmüş
her girenin elinde bir takvim yaprağı
vakti saati gelince
giderken bir çizik atarlar bazen
canını yaktığı en derine
verdiklerinin hesabı kesilir elleriyle



hiç düşündünmü ?
dudaklarında öfke kalır
içinde korkusuz suskunluklar
sabırlara yumruklar sıkılır
birdaha’mı asla
dersin dersinin tam ortasında
hiç şakası yokmuş pişmanlıklarının
sevginin azı çoğu tartılmıyor terazide
bakma sen yine yazılan çizilen söze
bazen cümlenin sonundaki bir nokta
gizli bir ahtır aslında
seversin kızarsın aldanırsın insansın sonuçta
her halimiz ayrı bir renge bulaşır o an
siyah beyaz sarı mavi ne fark ederki
o an ne hallerdeysen o senin rengin
bakmayın siz Ayhan’caya
şair kalemi bu yazar karalar bezen insafsızca
aşk aslında acıya dünden razı işte


hiç düşündünmü ?
boşa koymadan dolmaz birşey
derdin dolup taşınca
bir bakmışsın kırk odalı yürekte
gitmiş herşey
yalnızlığında iki dem arasında kalırsın
parmaklarının arasında bir akşam çayı
ufka dalarsın gözlerde hüzün anılar
bir yudum hayattan bir yudum ondan içersin
gözlerin adressiz yerleri özler bir an
kaç çay içsende üşüyen yanını ısıtamazsın


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ