- Muhammed Kaplana

Kimi zaman günler gecelere
Gecelerse kuşkulara gebedir.

Öyleki hiç istemediğin halde
Bir koyu ağırlık
Yüreğinin başına oturuverir sessizce.

Gözler güzelliğini
Bakışlar aydınlığını
Yürek çırpınışını
Beyin serpilişini yitirivrirde
Umutlar belirsiz
Beklentiler
Erişilmez oluverirler.

Dönüp baktığında geriye
Sıcacık yüreğinden
Akıp giden günleri
Yılları
Eskiyen dostlukları
Yiten arkadaşlıkları
Tükenen yürekleri görüverirsin.

Kimi vakit
Zaman pusu kurmuş kahpeliklerle doludur.

Hiç kuşkun olmasınki
Bademler her yıl çiçek açar
Toprak her yıl güle gebedir.
Zalimce essede rüzgarlar
Fırtınalar kasırgaya dönüşsede
Unutma sen
Umudun şarkısını söyle.

Hayatın öbür yüzünde
Can yarısı analar
Yürek parçesı sevgililer
Dostluklar ve arkadaşlıklar vardır
Yaşamın bu yüzü
Gün ışığından
Deniz kokusundan
Dağ rüzgarlarından örgülenmiştir.

Sen umudun şarkısını söyle
Geceyi gündüze
Karanlığı aydınlığa
Güçlüğü kolaylığa
Kayıpları umuda
Gözyaşlarını gülüşe
Korkuyu cesarete
Eğriyi doğruya
Zararı yarara
Ve tüm çirkinlikleri
Güzelliklere çevirecek
Yüreğe sahip olursun.

Acıyı bala
Zulmü güle
Sevgiyi ömre çevirmelisin.

Sakın ha arkanda kalmış
Geriye düşmüş yılları
Yeniden toplamaya çalışma
Varsın onlar
Gelecek yılların
Umut tohumları olarak kalakalsınlar.

Unutma
Hayatı güzelliğe çevirecek güç
Yüreğimizdeki direnç
Fikrimizdeki gül
Ve hiç önemsemediğimiz
Gün içindeki saniyelerdir.

Sende buların hepsi var
Sen umudun şarkısını söyle.