Acı haberi aldım sanki dünyam yıkıldı,
O ölüm halkasına bir yenisi takıldı,
Bak ölüm meşalesi Kırıkhanda yakıldı,
Beni çok etkiliyor ölüm haberi dostlar.

Mustafa Alkan adı “Temiz” derlerdi O’na,
Vade tamam olunca gelinmiş oldu sona,
Çok gelmek istiyordu gönül dostum Trabzon’a,
Bu ani ölümlere dayanmak güçtür dostlar.

Samimi konuşurduk biz inceden inceye,
Cümleler uzayınca sığınırdık heceye,
Sıkıştırırdım O’nu atlardı bilmeceye,
Gönlümün bir köşesi yara almıştır dostlar.

O’nu ziyaret ettim Mart ayı Çekmecede,
Hayat şartları O’nu fırlatmıştı gurbete,
Tarihi köprü üstü devam ettik sohbete,
O gezdiğimiz yerler hatırdan çıkmaz dostlar.

Dostluğumuz çok eski Kırıkhan’a dayanır,
Ömür uzayıp gider insanoğlu aldanır,
Hayat acımasızdır her zorluğa katlanır,
Bu dostumun hayatı hareketliydi dostlar.

Çok plânları vardı anlattı bana tek tek,
Çok yalnızdı hayatta yok idi O’na destek,
Aslında imkânsızlık önünde büyük köstek,
Böyle yol birden biter anlayamazsın dostlar.

Zaman çok kısa deriz bazen de çok uzuyor,
Alınan acı haber frekansları bozuyor,
Vurdumduymaz olanlar öyle gezip,tozuyor,
Ölüm gerçeği vardır unutmayalım dostlar.

Hanımı Nuran ile bir okulda çalıştık,
Ayrıldık Kırıkhandan ayrılığa alıştık,
Birbirinin işine zaman zaman karıştık,
Hakkımızı Temiz’e helâl edelim dostlar.

Altuncu zor durumda kimse de yok yanında,
Şu an olmak istiyor inanın Kırıkhanda,
Ölüm Allah’ın emri öyle yazar Kur’anda,
İkram Fatiha olsun okuyun hemen dostlar.

20.05.2015
Muzaffer Mustafa Altuncu
-Gölcük-