Gelin ve suçlayın beni!
Gönlümü incitin gözlerimin rengini alın
Gürültünüzün hoyrat ayaklarıyla ezin sessizliğimi
Yahut unutun bir baştan bir başa varlığımı
Yaşamamış sayıp vazgeçin her hatıramdan
Günahlarımı mahyalayın iki gözünüzün arasında
Bir neşenizin müsebbibi olmuşsam bilmeden
Yakın kül edin hiç sayın yada
Birbirinizin diliyle küfredin hatta
Niye sevip saydık diye nadim olun
İçinizde ne varsa bana dair
Görüldüğü yerde öldürün diye ferman buyurun aklınıza
Bir sıfatım bir adım sanım kalmasın katınızda
Telaş etmeyin hakkım vardır zannıyla
Bir yokluğun hakkı ne kadar sinebilir ki üstünüze
Ne kadarlık muhayyeleniz olmuşsam
Murdar edin valla
Kelimelerime gelince hani gönlünüzden esirgeyip
Körü sağırı olduğunuz
İşte onlarıda bir bir dökün işkembenize
Ve def i hacet üzere ait olduğu yere
Diyorum ya beni suçlayıp
Günahlarınızın mihmandarı yapın
Ve taşlayın şeytan niyetine
Bir vakti varsa bir yeri yurdu bir hükmü
Vicdanlarınız da mahsuru yok sökün atın


Fe men ya’mel miskale zerretin ama...