4
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
804
Okunma
Gel denmişse dosta varmadan durmaz
Yol yorulur deli gönlüm yorulmaz
Düşkünü garibi sarmadan durmaz
Kol yorulur deli gönlüm yorulmaz
Kime can dediyse vurdu savurdu
Paramparça etti kırdı savurdu
Kime gönül verse yordu savurdu
Sol yorulur deli gönlüm yorulmaz
El ile dertlendi huzuru kaçtı
Fırsatlar imkânlar elinden uçtu
Ne bir çiçek verdi ne yaprak açtı
Dal yorulur deli gönlüm yorulmaz
Şimdi bir köşede hüzün soluyor
Her şey mazi oldu iyi biliyor
Nemli gözlerini gizli siliyor
Hal yorulur deli gönlüm yorulmaz
Mizani gönlüme kızmaktan bıktım
İçmeden sarhoşum sızmaktan bıktım
Her gün dertlerini yazmaktan bıktım
El yorulur deli gönlüm yorulmaz
Ozan Mizani (Taner Karataş) 13.05.2015
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz