Vay zaman vay
‘’Hani nerede o güzel günler hey zaman?
Çocukken mutlu olduğumuz günler…
Oynadığımız misket oyunları,akşamları arkadaşlarla toplanıp,saklambaç oynadığımız günler nerede hey zaman nerede?
Bahar aylarında kırlarda papatya çiçeklerini toplayıp,Sevdiğimiz kız bizi seviyor mu sevmiyor mu deyip papatya çiçeklerini kırlarda bitirdiğimiz günler.
Koyun,kuzuları otlattığımız günler…
Yırtık elbiselerimizin yamalı yerleri…
Yalın ayaklarla, yürüdüğümüz yollar
Bulutlarla yarenlik oynadığımız saatler nereye gitti?
Kışın kar yağarken,yaktığımız tezek sobasının etrafında oturup,karla pekmezi karıştırıp yediğimiz akşamlar kaybolup gitti mi?
Bilgisayar olmadan önce oynadığımız oyunlar,Halı saha bilmediğimiz günlerde,kornel ve tacı beli olmayan sahalarda top oynadığımız arkadaşlar ne oldu onlara yoksa dağıldılar mı?
Akşamları birbirimize misafir olup gelen çayları yudumlayıp,sohbet ettiğimiz anlar.
Bazen’de Annelerimiz atlattığı hikaye ve destanları dinlerken hayretler içinde kaldığımız zamanlar…
Çocukken döktüğümüz,saf temiz gözyaşları saf temiz insanlar…
Hani nerede bunların hepsi?
Yoksa hepsini öldürüp,Köşene mi çekildin zalim zaman?’’
Sedat Evren