Medeniyet ana
Parlak yeşil, mavi, kırmızı elbiseli,
Sahte bir masumiyet sızısı ile
Hınzır gülümsemesi, hınzır bakışlı,
Şehvetli bir aşkla.
Kan kırmızı dudaklarından öpesin gelir.

Ah be çocuk; ne yakışırdı sana
Gülümsemek,
Akan bütün kanlar kırmızı olduğundan
Gülü de sevemedim kırmızı.
Oysa ak benizliydin sen! Ne ara karardın.
Bunca açmamış çiçekler arasında

Sürükle beni meltem
Ölüler durağı yerin yedi katına
Götür beni kestiremediğim ve dahi
Yer ve göğün cümbüşünden azabın tavan yaptığı
Yaşamayan ölü s/roma’ya

Ah be çocuk haince örselenmiş gözlerin
Mavi olduğundan,
Sevemedim okeanosun sularında denizin mavisini,
Artık şaraplara bulanmış dansözün ten kokusu üstünde
Yüzleri, yüzlükleri de sevmiyorum.
Oysa ak benizliydin sen. Ne ara morardın.
Bunca açmış çiçekler arasında

Sürükle beni rüzgar denizler ihtiyarı,
Ölüler durağı proteusun saklı kenti denizin dibine
Yüzen mazlum ve masum bebek bakışları
Süzüyor beni,
Hüznünde titriyorum, anne beni çimdirsene
Bir geminin içinde .

Medeniyet ana
Parlak mavi, pembe yeşil gecelikli
Açmış eteklerini bekler
Avlamaya hazır avcı gibi
Şehvetli bir aşkla ojeli ellerinden öpesin gelir.

Sürükle beni fırtına
Bir hortum olayım gökyüzünden inen
Titanlar savaşından yükselen
Kollarının arasından,
Cımbız gibi çekip çıkaralım ölüler durağını
Atlantisin ortasında ak gerdan gibi,
Kahpece. ecelsiz gidenlerin ve
Mezarsız yatanların
Anısına

Kalk be çocuk,
Ne Atlantisler batıyor.
Kahpe medeniyet ananın uğruna,
Poseidona sunmak için,
Kaç yiğit kurban olmuş gidiyor.
Küfreder nice ben/ler bensiz usulca
Medeniyetin üstüne
Kos adasını fırlatıp yabayla
Anasına avradına türkü söyleyelim.

Sürükle beni kasırga,
Yeri göğü delen, muson yağmurlarıyla gelen, ,
At yeleleriyle yükselen dalgaların
Tusunamilerinde
Hunharca gökyüzünden bombalar yağmasın

Medeniyet ana süslenmiş kırmızı mavi yeşil
Süslü giysiler içinde keyfi yerinde
Şehvetli bir aşkla armağan gibi
Giydirir kefeni zalimce mazluma
Süslü topuklarından öpesin gelir.