Beni benden alıp giden yıllara.
Soruyorum neydi, kastınız bana.
Ben neydim ne oldum, sorun kullara.
Şikâyetim çoktur, hayattan yana.

Yağmurlar, esen yel, ömrü götürdü.
Anlımda belirdi, vadiler, dağlar.
Yıllar gelip geçti, beni bitirdi.
Beni yaratan Hakk, hayata bağlar.

Babam, anam, yavrum, dünyadan gitti.
Gelinlik giymeden, soldu gül kızım.
Kardeşlerim birden, elveda etti.
İlkbahar görmedim, hep hazan yazım.

Demek ki bu dünya, gelip geçici.
Genç ile, yaşlıda sürüyor sefa.
Ömür su misali, akıp bitici.
Genç ile yaşlıda, çekiyor cefa.

Bizlere verilen, bir görev vardır.
Kutsal kitaplara, yazdıran Rab’bim.
Dünya geniş mekân, kabirse dardır.
Bunları anlattı, bize Habib’im.

Teselli ederim, kendimi böyle.
Anlamadım nasıl geçti o yıllar.
Söyle Türkmendağlı, gerçeği söyle.
Tükendi dostlarım, tükendi yollar.

HİLMİ CAN.
NİSAN.2015.

(4472)