Şarkılar ki usul usul depreştirdiğinde yaramı
Bir inilti olup kalemden düştüğünde şiir
Anlamsızlaşırken mekan
Kıvılcımsız yakarım gönül çıramı
İmbiklere dökülürken göz yaşlarım bir bir
Çırpınan sözler takılıp kalır dilime
…………………..Ben kalabalıkların yalnızı
…………………………Sen yüreğimde derin sızı



Dokunulmaz bir ağrıdır yürekteki
Ne ayna anlar halden ne dayandığım duvar
Hüzün kıpkırmızı bir melâl olurken ufukta
Yekpare bir ağıttır dudaklarımdan dökülen
Sorsaydı bir kere, kalbinde benden başka ne var
Düşerdi sessizce ellerine birkaç kelime
……………….Ben kalabalıkların yalnızı
…………………………Sen alnımda kara yazı



Dili olsa da söylese leylü neharın
Dalgınlıklarımın kırgınlıklarımın sebebini
El vuramaz oldu tabipler onulmaz yarama
Bir derviş edasıyla sabrı kuşanırken bakışlarım
Kırk bohçaya sarıp uzaklara atarken içimdeki kini
Tercümandır sözlerim halime
……………………Ben kalabalıkların yalnızı
………………………….. Sen yalnızlığıma ölümüne razı



O zamansız, o beni benden alan, firaktan sonra
Akreple yelkovan arasında asılıdır gözlerim
Bu derûni bekleyiş kavururken sinemi
Terk-i diyar etmeyi beklerken bu muzdarip yürek
Bir şiir olup alev alev tutuşurken sözlerim
Külleri yavaş yavaş dökülürken elime
……………………Ben kalabalıkların yalnızı
……………………………Sen, hep sen, sevdanın en azı

.…………………..Ben kalabalıkların yalnızı
………………………….Sen içimde onmayan yara izi

Muhammed Mehmet GÜL