Bombasırtı diye anılır bu olay,
Anlatan Mustafa Kemal, Kurmay Yarbay...
Gidip siperlerin en yakın yerine,
Şunları emretti, şanlı erlerine:


(((Askerlerim! Size emrim şudur tek tek!
Siz savaşmak değil de ölmeniz gerek!
Yetişir o zaman, belki yenileri,
Vatanımız için, yürüyün ileri!..)))


Sözü bırakalım, Mustafa Kemal’e,
Şöyle getiriyor, o sahneyi dile;
((((Düşman sekiz metre yakın ölüm mutlak,
İmkansız sayılır, ölümden kurtulmak...
Öndekiler şehit oldular kamilen,
Arka saftakiler fırladılar hemen.
Herbirinde mevcut, tevekkül itidal,
Hiç göstermiyor en küçük bir infial,
Biliyor az sonra tadacak ölümü,
Korkmak sarsılmak yok, tereddüt, mümkün mü?
Dilinde hep Kuran, gönlünde cennet,
Ölüme yürüyor kahramanca! Seyret!
Duygularım hayret ve tebrikle dolu,
Böyle yiğitleri gördü Gelibolu...
Çanakkale’de bu ruh tattı zaferi,
İşte kahramanlık, işte Türk Askeri!..)))

16.01.2006