Karar versem seni sevmemeye,
vazgecse gozlerim her insanin yuzunde seni aramaya,
basarabilsem yuregimdeki yangini sondurmeye
sanmaki daha mutlu olucam.
Insan kendine yalan soyledigi zaman mutlu olmaz cunku.
Inandirsam bile kendimi seni sevmedigime,
vazgectigimi haykirsam seni sevdigimi soyledigim her insanin kulagina
kandirmis olurum kalbimi.
Aklim seni dusunmeyi biraksa
kalbimde kazinmis olan ismin silinirmi?
Yuregimi yuregine baglayan o demir zincirler koparmi?
Icimdeki sen,kalbimde bulunan o tukenmeyen sevgi
ne son bulur ne de bir nebze azalir.
Seni sevmedigimi soyledigim her an kendimi sonsuz bir mutluluga mahkum ediyomus gibi olurum.
Birak be imkansizim ozleminle yanim.
Seni ozlemek bile benim icin en buyuk mutluluk cunku.
Sanmaki senden vazgectigim zaman,
baskasinin gozlerini ozleyebilirim.
Sanmaki seni sevmekten vazgectigim an daha mutlu olurum.