Yaz mevsiminin son günleri
Yağmurlar düşecek çok yakında
Kurak ovalara
Çatlamış toprak suya kanacak
Yüreklerde kurak topraklar gibi
Sevgi yağmurlarına hasret
Bir damla düşse şiir olup ovaları sular

yağmalanmış sevdalar, yıkılmış hayeller
Yangından kalan en kaz yığınları
Herkesin yüreği biraz yaralı

Uçmayı bilmeyen kanatlar kırılır
Biriken günahların vebalini kim öder
Sevenlere kurulan tuzak bu dünya
Ay ışığı yüzünü gösterince aşka
Mevsimler yönünü şaşırır

Terk edip gidişler çoğalır
Güze döner öbür yarın
Ve bahar giysilerine bürünmüş
Ayrılık alnının ortasından öper

Alıştırabilir misiniz kendinizi yalnızlığa
Yağmursuz yaşamaya
Ve aşkı ayrılığa yakıştırabilir misiniz
Kanatlarında hüzün taşıyan güvercinleri
Gözyaşlarına aldırmadan hapsedebilir misiniz
Altın kafeslere

Güle boyun eğdiren aşktır
Bülbülü dile düşürense gül
Ve düşleri bozguna uğratan
Aşk değil midir
Bir gölge gibi düşer pesine keder
Sevinçleri çagırdıkça hüzünler yağar üzerine

Yağmurlarda ıslanmak istemiyorum
Çiğ taneleri yeter kurumuş yapraklarıma
Bana bir şiir verin şimdi
Acıyı öldüren, sevgiyi yücelten
Dünyanın bütün nimetleri size kalsın.

Hacer Erkek