zaman denen dünya mekanında
sarhoş gezer
insanoğlu ,
değil midir ,hiç bir şeyin farkında

aşk şarabından içerken ben
yudum yudum zehrin tadı
neden yok
dilimde damağımda

hep var olmak için
doğmadık mı
neden çalışırız tamah ile
şu iç kuruşluk dünyada

baki değiliz hiç birimiz
kör olasıca hayat , çok kısa
yaşam denen acı dramlar sahnesi
oynayanlar kukla olmuş , ölmüşler viaggi gibi hepside kaza da

düğüm düğüm olmuş
hep şu kaderin ağları
dolam dolam ipler
neden dolanmış boğazımıza

bazen alışırsın
kendi kendinle konuşmaya
delice bir aşk-ı,
kötü olsa da hazırsındır , dolu dolu yaşamaya

biri gelir kalbine bir hamle ile bıçak vurur
biri giderken sırtında hançer unutur
ıskalanırız hep şu kör olasıca hayat da
mağlup oluruz hile dolu ,dünyadaki insanların cambazlığına

kapanmaz bizdeki derin mevzu
çıbana dönüşür zamanla kanayan yara
aşk acısı kabuk tutar ,
alışırız , bizlerde bir gün yüz tutarız unutulmaya

kader denen yazgımıza
hükmümüz yok ,çünkü biz hep aciz kullarız
yürekten gelen sevdanın
bedelinin mükafatını ,her gün hayatımızla öderiz

birleşmeyen kalplerin bile
bu dünyada hiç mi hiç yaşamaya bir tek şansı yok
mutlu gün yüzü görmeyen
insanların sevilip sevmeye de mi hakkı yok

yere düşen yıldızların
bir ay gibi , güneş gibi
bir ilgiye bir sevgiye
canı gönülden ihtiyacı çok

şiir yazar c. ceylan yılmaz