Yüreğim paramparça, kanıyor ılık ılık
Bu aşka reva mıydı tek celsede ayrılık

Sen, ne tek kelam ettin, ne de beni dinledin
Ve kırdın kalemimi, yüreğimden git dedin

Ne yaptım ki ben sana, neydi benim günahım
Hiçbir yere sığmıyor inan eyvahım, ahım

Hangi yasa sevene bu kadar zulmederdi
Zifiri bir zindanda ebediyen kal derdi

Hangi hakim kıyardı mecnunun gözyaşına
Hangi hükmü bozmazdı aşkla yakarışına.

Kim olsa, sevdi diye kalbine darılırdı
Taş bile ortasından ikiye yarılırdı

Bir an olsun, sevmekten vazgeçtiysem öleyim,
Beni nasıl koyduysan boynu bükük, öyleyim

Toprak, su, ay ve güneş bu sevdaya şahittir
Bilirler ki bu gönül bir tek sana aittir

Şimdi, artık kaderim sensiz nefes almak mı?
Hicazkâr bir şarkının notasında kalmak mı?

Nasıl da ömür boyu okunurum sanmışım
Oysaki senin için, ucuz bir romanmışım

Bir anda onca düşü, onca umudu yaktın
Bir aşkı gözü yaşlı, karanlıkta bıraktın.

Bunca şiir ruhuna hesap sormaz mı sandın
Bu yalnızlık seni de bir gün yormaz mı sandın

Vurmaz mı sandın hüzün, seni kör bir pusuda
Boğmaz mı gözlerinden akan her damla suda

Yüreğim paramparça, kanıyor ılık ılık
Bu aşka reva mıydı tek celsede ayrılık

Serkan Uçar

22.04 2015