Ruhuma huzur veren
Sessiz şehir
Sarajevo ’ da
Sıradan bir pazar sabahı

Alışamadım havanın soğukluğuna
Denizin olmayışına

Hava bir tuhaf
Bulutlar küsmüş toprağına da
Yağmurlar geç kalmış bahara
Mevsimin ayarı kaçmış sanki
Bir kavgalı bir barışık aşık
Bu ikili de
bizim gibi kararsız ve şaşkın

Asırlık kentin
Eski konaklarında özenle ağırlandığım halde
Mülteci gibi hissediyorum varlığımı
Gönülsüz bu kez misafirliğim
Başçarsıda Türk kahvesi içmek
Denizleri gözlerinde saklı tutan
Balkan kadınlarınla yârenlik etmek
Benim tercihim olsa da
Arkada bıraktıklarıma mendil sallamadan kaçmak
Benim fikrim değildi aslında

Günün her hangi bir saatinde
Herhangi bir mekânda
Olur olmaz yerlerde
Nedensiz
O güzel adın
Gürültüyle düşüyor usuma
Göz bebeklerimde sakladığım kır menekşeleri soluyor
Birlikte gelemediğimiz
Elele gezemediğimiz bu şehir
Anlamını yitiriyor yabancılaşıyor sokaklar
Başçarşıda içtiğim kahve de keyif bırakmıyor damağımda

Hızlanmadan yağmur
Eve gitmek iyi fikir

Uzaktan soğuk görünse de dağlar
Odam hâlâ sıcacık
Kumrular huzurlu
Miskin miskin uykuya dalmış
Eski evin pencere pervazında

Ah bu keskin bıçak gibi
Bağrıma batan sıla özlemi
Bu kına kokulu ağaçlar yakmasa genzimi
Belki de aramam yokluğunda
Denizzz diye seslenişini

İçimden dile getiriyorum bunları
Yüzüne söyleyemediklerime say bu serzenişleri

Ah kıyamadığım
Boş kalmasına dayanamam güzel gamzelerinin

Gitmeden önce
Doladım boynuna gülüşlerimi
Balkanlara uğurlamasan da beni
Canın sağolsun

22.04.2015 Sarajevo
Deniz Derya Giritli