Sevda ile aşk ile dolan ömrümüzde bizim gibi şair ruhlu cesur yürekler sevmekten kim usanır şarkısını hep terennüm ederler..Duygusal boyutta kalan ve aradığını bulamayan ruhlar başkalarına göre değişik bedenlerle birlikte olsalar da aşk adına aslında tutkuyu ,aşktaki hazzı doyumsuzluğu ,bir insanın gözlerinde ve gönlünde kaybolmayı amaç edinmişlerdir.Onu yakalayana kadar gitmesin gözlerinden şarkısını söylerler...Ya bulurlar aradıklarını ya bulamazlar..

Eskiden aşklar iki kişilik olur seven sevdiğini alana kadar bekler ,ya da alamazsa kahrından türküler yakarmış.Şimdilerde aşk değil sadece gördüğüm benim bir kaç günlük gönül eğlencesi.Kimse kimsenin kahrını çekmek istemiyor.Biraz sıkıntı dert görünce bohçasını kapan gidiyor.Bu kadın için de geçerli erkek için de...Ama her beden ,her kalp yine de gittiği yerde aşkı iki kişilik istiyor .Çünkü insanlar sevmeyi ve sevilmeyi çok seviyor ve hep mutluluğun peşinden dört nala koşuyor.

Eğer mutluluk istiyorsak sabırla ,şükürle ve sevgiyle kabul etmeli seven sevdiğini.Gönül nikahı kıymadığı evliliği ,beraberliği yapmamalı...Aldığı kadın ya da erkek içine sinmeli,ruhu tazelenmeli gözünde eridiği olmalı dolayısıyla aşkını sevgi harmanında beslemeli beslemeli ve savaşını vermediği aşkın ona ait olmayacağını unutmamalı diyorum.