küsüm baharın papatyalarına küsüm ;
şiir yazarsam ,
kayboluyorum ruhumun labirentlerinde
gönül bahçem de üşür "gül
gülün omuzlarında yığınla kar var
yürek ,kürer gül ile
yinede bahar gelmez güle ,gönül gül ile güle


serzenişim derinden keder olur
nağme nağme dizilir
geçmişe mekik dokur demlerim
duvardaki saza bir dokunuş beste olur en içli şarkılara hüzün
gece;
siyah kakülümde gümüş yıldızlar parlar
pervasızca düşer yüzüme gâm
gurbet içimde döner bir çarkı felek bezârım kendimden

demlenir hüznüme kalem
vuslatım kötü talihin esiri
baharı anlatmaya yeter bir cerenin ahu gözleri
susar kalem susar cümle-i kelâm ..



muhabbetim ilmek olmuş kalemime dökülür
mazim kalbimde yaradır sonsuz ve bitmeyen acı bir hatıradır
hey ;sen ela gözlü cerene yalancı masalları anlatma
kanmıyor bilesin .
mâsivâ’i bu dünyada elâ gözlerimden ellerinle sen sildin
infazımın adını koydun gîotîn




postaya verilmeyen mektup gibi zarfa kapatacağım seni
gurbette bir cerendim vuslatımı gözlerimde yok ettin
kızıl kıyamet sol yanım ebedi uykuda geçecek
sol yanımın sancıları biliyorum ...