Çeyiz Sandığım / 2.... Yoğurtçu Hasan dede

“-Sandık dedi Gül
eski bir sandık vardı tavan arasında
unutulmuş, benim gibi terk edilmiş
içinden meyve kokuları gelirdi
üvey annem oraya saklardı
kardeşim kırmış
kardeş sevgisi işte ağır bastı dede

“-ee sonra ne oldu Gülüm”
“-suçu üstüme aldım dayağı ben yemiştim
gece gizlice yatağıma girip
annem için şöyle demiştim

“Annem nerdesin eller yakıyor canımı
Kardeşim ağlarsa sensizlikte bilki
Çekiyorlar benim sanki kanımı
Çık gel o çam kokulu nefesinle öpsen
Yine bana canım kınalı kuzum desen’” deyince

Hasan dede yoğurtları unutmuş
başında ki
bakraç ile gelenlerin ağladığını sonra fark etmişti.

Gül’ün yüreğinden sızan
sabahın çiğ tanesi gibi gözyaşları
simsiyah taşların üzerine düştükçe
istiridyenin içindeki inciler gibi
gözlerimi içine ,içine alıp parladığını gördüm..

devam edecek

Aliye Uyanık/ BOZOK KIZI

20. 04.2015 / GEBZE

Zamanını ayırarak şirime yorum yazıp düşünlerini ileten tüm kalem dostlarıma sonsuz teşekkürler.. saygılarımla..