Günleri yaza yaza gönlümün sayfasına
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.
Teselli kâr etmiyor yüreğimin yasına
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.

Dönüşünü beklemek ateşte yanmak gibi
Bile bile yalana aldanıp kanmak gibi
Buz dağının koynunda yatıp uyanmak gibi
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.

İçimden parça parça bir şeyler eksiliyor
Gözlerim kararıyor nefesim kesiliyor
Bir hevestir boşuna gönlüm bile biliyor
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.

Bir imkasız hayâlin peşinden koşuyorum
Bedenim de ruhunu kalbini taşıyorum
Yaşamaksa bu halde ben hala yaşıyorum
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.

Zehir oldu hasretin çiçek açtı tohumu
Karanlığın içinde kaybetmişim ruhumu
Sağım solum gittiğim bir ölüm uçurumu
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.

Düştükçe düşüyorum toprağın en dibine
Canımdan çok sevsem de sevilmedim aksine
Diyecek bir sözüm yok o vefasız kalbine
Umutlarım tükendi kalem bitti söz bitti.

Şair:İsmail Kurt
20.04.2015