0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
672
Okunma
sessizliğe gömüldüğüm bir akşam üstü
yine beni sana anlatıyorum
mevsimler geçip bitmek bilmiyor
dünya döndükçe acılar yüreğime saplanıyor
adalet vurgun yemişçesine yerlerde sürünüyor
bütün insanlar gözleri kapalı yürümekte
artık kimse gözünün içine bakmıyor bile
herkesin suratı asık, yüreği soğuk,katılaşmış
bizi bize anlatın sevgiyle kalbinizle
bir gülücükte saklı bütün dünya
insana unutturan o yokluğu
o gülüştür insanın acılarını dindiren
ve sonsuz ve yürekten...
