Çeşitli secdeyle çökmüş koltuğa,
Memur zihniyeti ne derse doğru!
Sözü duymaz adın çıkar kaltağa,
Memur zihniyeti ne sorsa doğru!

Efendisi de var cahili de çok,
Alıştırılmış hep eğilmezsen yok,
Yarısı iş bilir karnı dünden tok,
Memur zihniyeti ne yerse doğru!

Duysa da duymasa da horozlanır,
Sigara, çay içer çok marazlanır,
Yalakasına hep sırt sıvazlanır,
Memur zihniyeti ne serse doğru!

Amiri, memuru örülü kazak,
Kime sorsan diyor “Düzendir bozuk.”
Kaybeden memleket oluyor yazık,
Memur zihniyeti ne korsa doğru!

Devlet korumalı fazla güvenir,
Azcık sıkıştırsan hemen devinir,
Vatandaş görünce atar; övünür,
Memur zihniyeti ne sarsa doğru!

Kurtarılmış bölge sanki makamı,
Çok zor ölçülmesi yüksek rakamı,
Rüşvet ister gizli çay mı, rakı mı?
Memur zihniyeti ne yorsa doğru!

Yarısının eli örüyor oya,
Dudaklara baksan beş karış boya,
Dursunî çok deşme çıkar sert kaya,
Memur zihniyeti ne kırsa doğru!

Dursun Yeşil –2008

NOT: Sözümüz bazı memurlaradır.