HOŞ SAFA GELDİN

Rahmettir, adın gibi bize emanetin
Yağsın gönlümüze sicim sicim bereketin
Seni hatırlatır her bir eşya her bir cisim
Seninle huzura kanar yüreğim
Sen geldin güllerin mevsimleri geldi
Sen geldin putperestlerin
Ateşleri söndü
Sen geldin kisraların sarayları yıkıldı
Sen geldin huzur geldi
Sen geldin sevgi geldi
Ruhumuza bitmek bilmeyen
Yüce sevgilerin geldi

Çöl kumları bekledi gelişini
Çölde gömülen kız çocukları bekledi
Köleler bekledi
Mazlumlar yetimler garipler bekledi
Senin gelişini bekledi tüm dünya
Boynu bükük
Susuz çiçekler bekledi

Ve nihayet Sen geldin
Kumlara gömülen kızlara can geldi
Sen geldin kölelere hürriyet geldi
Sen geldin kadınların ayağına cennet geldi
Ve Sen geldin
Nihayet insanlığa insanlık geldi

Hoş geldin gönlümüzün Sultanı
Hoş geldin safalarınla geldin
Kumlar sayısınca gönlümüze düştü ferahlığın
İlim Çin’de bile olsa öğrenmeyi emrettin
Sabretmeyi de kardeşliği de öğrettin
İşkenceler sardı dört bir yanını
Müşrikler bozunca huzurunu
Doğduğun şehri terk ettin
Kapkara gecelere boğuldu
Öksüz kaldı Mekke ardından
Yollarını gözlediler Medine’liler günlerce
Doğmanı beklediler yüreklerine
Her gece
Dolunay gibi Veda Tepelerinde


Sen geldin ruhlara hayattan hayat verdin
Hoş geldin ey evreni aydınlatan
Hoş geldin ey kainatı nurlandıran
Hoş geldin Güllerin Efendisi
Hoş geldin gönüllerin incisi
Varlığına sonsuz şükürlerdeyiz
Bitmek bilmeyen hamdü senalardayız

Sen Habibullahsın
En çok sen sevildin
En çok sen sevdin
En çok sen özlendin
Sen eşsiz incimizsin
Tükenmeyen sevdalarımızdasın
Gönlümüzün sultanı başımızın tacısın
Hoş geldin yüreklerimize safalar getirdin
Hoş geldin SULTANIM
Canım EFENDİM
Evrenimize hoş geldin…


Faruk ANBARCIOĞLU