0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1370
Okunma
Bir oğlan yaşardı köşe başında
Uzun boylu, esmer, çok heyecanlı
Bir güzel severdi kendi yaşında
Sözünün eriydi, tam delikanlı
Elinde sahavet tası!
Övünürdü mert atası!
Geceleri onun namı yürürdü
Nârâsından sanki gökler inliyor
Arkasından yalnız itler ürürdü
Dost kulağı yalnız onu dinliyor
Yere düşmez merdin sözü!
Sinsi olur puştun gözü!
Toplanıp bir alçak divan kurdular
Bir tetikçi üzre anlaştı puştlar
Yiğidimi arkasından vurdular
Etrafta çığrışıp çırpındı kuşlar
Yiğitlikte hüzün olmaz!
Yiğit ömrü uzun olmaz!
Cahit Kılıç
İstanbul, 13 Nisan 2015