4
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1069
Okunma

Büktü bileğimi
Alaşağı etti rüyalarımı ihanet
Haybeden mi öldü insan
Efkarını içmek bana mı düştü yine
Toprağa düşüyor nazlı yaprak
Çatlamış dudakları karınca yuvası
Kirpiğin de asılı çocukluğuna yumulu gözleri
Saçlarını öpüyor acı bir ağıt
Dicle ye karışıyor kan
Uzak topraklara selam akıyor kırmızı
Belki bir denize açılacak ucu umudun
Pırıl pırıl yakamozlarla sevişecek barışın güneşi
Ölen iyiliğin var olduğu bir ütopyada
Renkli uçurtmalar salınacak özgürce
Kalkmalı jiletten keskin sınırlar
Bir uçtan bir uca koşmalı özlemler
Kavuşmalı
Kucaklamalı kollar birbirini sıkıca
Çok mu zor bir meşale yakmak
Karanlığı gündüz gibi aydınlatmak
Paylaşmak bir lokma ekmeği
Gülümsetmek karamsar yüzleri
Çok mu zor
Dilek Usta