Ben /deniz
Tanrı’nın suda biçimlenmiş eli

Ay ışığında
Gürültücü ıslak gölgeler sokulur
Karanlık koylarıma
İz bırakırlar göğsümde amansızca
Sabrım test edilir yıldızlarla

Arada kıpırtısız telâşsız salınırım limanda
Yorgun görünse de arabesk duruşlarım
Aldatıcıdır sûkünetim

Derinliğimde saklı tutarım öfke nöbetlerimi

Fırtınalı havalarda
Bölünür uykum
Değişir mavimin tonları
Herkes çığlık çığlığa kaçar kıyılarımdan
Bir martılar ihanet etmez sularıma

Gök gürültüsünü duymadan önce
Kırık gülüşümü sakladığım
Kutsal sığınağıma çekilirim usulca
Çalkantılarım artınca
Hüzünle dolar lâcivert gözlerim
Sesim gürültülü çıkar kaynağından
Öfkem kayalıkları parçalar
Uzaklaşmaya çalışırken
Sırılsıklam ıslanırsınız
Sessizliğimde
Savrulursunuz en karanlık yanıma

Sahi
Siz
Yağmurda ıslanmayı sevmiyordunuz

Belki de bu yüzden
Denize yol bulma hikâyesi
D/okunmadan
Kırıldı yüreğinizin kıyısında

Uzak kentin ıslak sokaklarında
Bir masal daha başlamadan gömüldü denizin serin sularına

Yağan yağmurla birlikte
Maviliklerimde kaybolabilir güzel adınız

Deniz Derya Giritli