Yürek sessiz beklemekte!!
Bir ses haykırır aniden.
Çağırın gelsin..

Ve saygıdır yüreğe giren.
Derki; buyurun saygı ben.
Olmazsa olmazım dır o benim.
Sorumluyum kendime bu değerden.
Ve dahi tüm insanlara.
Küçük büyük ne fark eder,
Saygıyla sevgi birlikte iken.
Ben böyle iyi böyle mutluyum.
Olmasa da değer bilen...

O ses çınlar yeniden.
Söyleyin gelsin..

Sevgidir bu kez yüreğe giren.
Derki;buyurun sevgi ben.
Sevgisiz bir yüreğim yoktur ki benim.
İnsan olan her insanı,
Fark etmez hiç dili,dini,vede ırkı.
Severim nefes alan her canlıyı.
Ben böyle mutlu yaşıyorum,sevebilirken.
Bu bana yeter nasılsa.
ziyanı yok,anlaşılma’samda ben...

Yürek suskun beklemekte!!
Bir ses haykırır yeniden.
Çağırın gelsin..

Güvendir bu kez yüreğe giren.
Derki;vakur bir halde,
Buyurun,bendeniz güven.
Dururum sözümde söz verirsem.
Kimine yıkılmaz bir kaya,kimine dağ olurum.
Hiç çekinmeden.
Bu duyguyu sağlayabiliyorsam ben,
Huzurluyum nasılsa.
Hiç ödün vermem kendimden...

İşte o anda,duyulur naif bir ses.
Yumuşak vede şefkatli.
Bırakın; o hep böyle yaşasın.
İşte sağduyudur bunu söyleyen.
Derki:
Ne kadar tersine dönse de dünya.
Sakın sen dönme,doğrudan,güzellikten.
Ve hep böyle kal,her ne olursa.
Elbet vardır senide bir bilen.
İçinde yaşat bu üç güzel erdemi.
Gitmesin hiçbir zaman bu güzellikler senden.
Kaybedilmemesi gereken tek şeydir o.
Saygı,sevgi,ve güven...



GÜLSEREN MORKAN