6
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1705
Okunma

hüvel renkli seranat bu
gayya yeşili hüzünle demli
ne zamandır duruyor o ur
öyle karşında
fil gölgeli bir karınca
yıllanmış serap gibi
ağulu sayhalar besliyormuş
almıyormuşsun kulağına sesini
hararetin ısırmasa geceleri
saatleri geri alıp
kaçıracakmış kurbağa stilde seni
bize güvendiğince
sana güve/n/emiyormuş
naftalinden nefret ediyormuş heyecanı
ne o anlatabilir,
ne de Arşimet bilirmiş
bir dip yosununun -tuz-boğulmasını
/...deniz olup, gel diyorsun ya sürekli
kürekleri karşı kıyıda bırakıp.../
ön cepheden plânlanmış
gece kandırmacalarında
ToprağınSesi
.