Yar…
Artık
Aldırmıyorum
Ne denizin hırçın
Dalgalarında gizlene hicrana
Ve ne de dağ yamaçlarında
Mahzunluğa duçar olan hazana


Nefesimden
Geriye ne kaldıysa
Heveslerim solgun
Sayfalarda duraklayınca
Umutlarım iklimin poyrazında
Kalınca takatsizliğim yanı başımda

Uzaklar
Artık çok yakın
Yılgınlığım bir akarsu
Oldu gözlerime bakın
Kim kime ne kadar yakın,
Sevda aşka sürgün edendi anlayın

Ne
Kadar sevda
Bahçelerini temaşa etsem de
Şahit olurum halime çiçekleri
Mütemadiyen solgun ve mahzun

Hüzzam
Eserler sökün
Eder halime, zarif
Çiçeklere, şakıyan bülbüle
İmrenince sevgi bahşedilen ve hak
Edilendir bilirim kendi güvenliği içinde

Uzak
Bana yakınlaşınca
Çaresiz bende uzakların
İklimine gitmeliyim ser sefilliği
Halime işlemeliyim
Hederliği nakşederek göçmeliyim

Hiç
Bir kimseye
Nedamet etmeden
Serzenişlerimi hissettirmeden
Nefeslenmeliyim Aşk adına,
Sevgi namına her ne
Kelam işitirsem hüzünlenmeliyim

İnleyen kalbime
Meyletmeliyim aşkın
Açılan perdelerinden nüfus
Ederek gitmeliyim duygusallığımı
Nizam etmeliyim,
İrademle tefekküre yönelmeliyim

Tercihimi
Zanla yapmamalıyım
Kalan nefesimde
Hesabın içinde yol almalıyım
Ömrün sayfalarında halimle
Yüzleşmeliyim ihsan için derlenmeliyim

Hizmete
Tevessül etmeliyim
İdrakin itminanlığında
Kalbin sahibine gitmeliyim
Her ne derlerse müspet telakki
Etmeliyim zira hikmeti beklemeliyim

Mustafa Cilasun