Ahmak sarsak sapan taşlarıyla vurulan
Mübeşşir bir kırlangıçın Şedarâbân ah’hh’ını
Bırakarak gözlerimin yasına
Zehir yalamış çalparalı vakitlerin
Sancılı zembereğini saplayarak sırtıma
Ilgım bir yangının harını akıtarak
Tenime ektiğim tırnaklarıma
Ve bakmadan
Ve aldırmadan
Ve umursamadan
Senden yana olan
Kellesi ayak diplerine düşmüş delibalta başkaldırılarıma
Gittin



Bir bakışlık gökyüzüme
Serperek gözü yaşlı serçeleri
Tannân ayaklarının altında ezip
Göğsümde büyüttüğüm Mor Menevşelerimi
Gittin
Sırtlayıp
Terk-i Terkib-i Bent eden bir manzûmeye doldurduğum
Ağulu Sağulu "-Gitme"lerimi
Ve
Kevgirleşen heybene atıp
Herkesler uykudayken
Şiirlerinle emzirdiğim
Yastık altı uykularımın arasına gizlediğim
Hasbî has sevmelerimi
Gittin demek



Gittin
Git-me demedim
Diyemedim belki de
Öfkemle kılağıladığım 28 dişimin arasına sıkıştırıp
Kestim ıtnap kaçığı geveze dilimi
Yanmadı canım hiç
Kanım içtim ağız dolusu
Dudaklarımda kızılcık şerbeti lekesi
Arkamda birleştirip ellerimi
Tırnaklarımı geçirdim tırnak diplerime
Çiğnedim çimdik çimdik etimi
Gittin
Git-me demedim
Hölünü kurutup tuzunu berkittiğim yaşlarımda boğup
Kör ettim gözlerimi
Sonradan kör-meliğimle
Göremedim gittiğini
Gittin demek



Gittin
Ben arkandan bakabildim sadece
Hiçbir çiçeği ayırmadım dalından
Yaprağının tozuna bulamadım ellerimi
Ağlatmadım pencere pervazıma tüneyen serçeyi
Âh almadım
Saçlarıma takıp salladım avuttum
Geceler boyu nücûmu
Ay’ demedim
Şemsi suladım avuç içlerimden
Tebrizî bir Sücûd ve Teşehhüdle
Gittin demek
Gittiğinde sen
Ben arkandan bakabildim sadece
İptidaî kafatasımın arasına alıp
Hiss-i selimle
Canına okudum hebenneka müptezel aklımın
Gittiğinde sen
Ben arkasında durabildim sadece
Âb-ı hayatı zayi olmuş
Anlamsız
Amaçsız bir kefen dolusu varlığımın


Gittin
Bir şiir ölüsünü
Kifâyetsiz bir kafiye sürüsünü
Sürüyerek ardından

Gittin
Ben arkandan
Şâir kalakaldım öylece