çarpmadan
bölmeden
eksiltmeden
toplamak hep yeniden
baştan sevmek seni

...

bilirmisin
uçurumlarda açar bazı çiçeklerin düşü
renklerinde yüzyıl
kokularıyla anlatırlar mevsimleri

kimseler duymaz belki
kimseler görmez onları
bir sevdalık bilir
birde tabiat

benzetmem aslında seni
ne güneşe
ne aya
ne yağmura

tarifsizlik içinde tarifsizdir sevgin

bazen koşarım sana doğru
koştukça uzaklaşırsın
ben koştukça kaybolur
durduğumda
gözlerimde gemi olur suretin
güvertesinde maviler
demir atar beklersin

anlarım aslında
anlarım ki acıyla yoğrulmuş aşk
hasreti var, sabrı var, hüznü var
bilirim dağınık olur her mevsimi
adsız, kimliksiz, adressiz

çoğalmış halinle severim işte
hangi sen demeden beklerim
sende soru işaretleri yok
sadece son üç noktası anlamlı
sonsuzluğa açık bir sevdasın bende

bilirsin ya beni
çocuklarda görmek isterim seni
küsdükten sonra
barışmalıyım onlar gibi
onlar gibi ağlamalı
onlar gibi gülmeliyim
onlarda seni
seni onlarda bulmalıyım

ben seni hurafe dizaynlı
ihanet bilmecesi aşkla sevmedim ki
dağlara savrulmuş sarı sıcağın
o muhteşem varlığıyla belenmiş
sadakat papatyalarıyla sevdim

sevdan çağıma başlangıç
düşlerime peri kızı saklanışıdır

doğuştan giydiğin beyaz elbisenle
gece şarkıları söyleyen kente gel
martıların sesi yetim
dostlarım çingeneler öksüz
avucunda yarı baygın ülkemle
gözlerindeki b’elayla gel

...