Asılsız suçlar dayım iftiralar suç üstü
Şiirlerim mısraya kalem kağıda küstü
Son kalemdi yüreğim sonunda oda düştü
Taş duvarlar örülmüş hapisten bakar gibi
Delip geçmiş bakışlar yürekten yakar gibi

Cana düşen cefada bir günün hissesinde
Geçip gidiyor ömrüm yorgun son nefesinde
Katranlar dökülüyor gök kubbe kafesinde
Prangalar elimde hücreye tıkar gibi
Kesilmiş yollarımda dertlere çıkar gibi

Uzanıp ırmak gibi gözümde son damlalar
Bir bir söner kapanır sokaktaki lambalar
İnfazım da yıldızlar yanıyorken cumbalar
Düştüm hayat seline zamana akar gibi
Umutları tüketip hayaller yıkar gibi

Eşkıya duygulara bağlanmaktan yorgunum
Sürüldüm gecelere ağlamaktan yorgunum
Bitmez yaram içerden dağlanmaktan yoruldum
Kurşun sürmüş namluya kalbime sıkar gibi
Bükülmüş durur boynum yaşamdan bıkar gibi

HAMİT KARACA 20.03.2015 21 :43