bir sabahcı kahvesi vardı
sığınırdık iki büklüm ayaz kaçması
dayardı cingöz Fahri çay üstüne çay
hele birde göz kapatmasın kirpiğin
bir un çuvalı gibi kapı dışarı
heyy gidi İstanbul hey

Şiiriniz beni aldı eski İstanbula götürdü....şiirinizi çok çok beğeni ile okudum

Köprüsü yokken istambul’un

Köprüsü yokken iki yakanın
Sevdalarıda temizdi,sokaklarıda
Kayıkçı sevdalar vardı denizin
Kız kulesi bi başka kucak açardı sevda ziyaretçilerine
İsler sarardı her yeri
Kömür kokusunu bulanırdı koca şehir
Buğu vardı camlarında evlerin kışın
Her cama bir kalp,bir isim çizilirdi
Sevgililer mektupla haberleşirdi
Aşk temiz sevda temizdi

Köprüsü yokken iki yakanın
Mertlik vardı,dürüstlük vardı
Fatih’anlından öptüğü ak gelindi

Nazlı ve ak bir gelin edasındaydı istambul
Tepeden aşağı cilve yapardı rüzgar Çamlıca,ya
Ayasofya’nın tunçları parlardı
Her mahallede gariplerin barındığı
Bir sabahçı kahvesi vardı
Merhamet vardı gönüllerde
Gönüller aşk için severdi,menfaat için değil

Köprüsü yokken iki yakanın
Can vardı canan vardı
Eftelya’nın yüreğinde Ahmet’in aşkı vardı

Bir bütün edasındaydı istambul
Ayrım yoktu,kardeşlik vardı
Gönüller bir olurken Kanlıca’da
Vefa vardı her yerde
İsli deniz fenerleri bile başka yanardı
Yakamoz daha havalı düşedi yollara

Köprüsü yokken iki yakanın
Dostluk vardı her yerinde
Herkes dost,her kes komşuydu

Tek katlı gece konduların bahçelerinde
Paylaşım vardı hayatın,arkadaşlık vardı
Her akşam bir evde bir düğün
Har akşam bir evde bir davet vardı
Insanlar bir birine içten içe kaynardı
Üsküdar’dan Beşiktaş’a
Bakışarak birbirlerini görme hayalini kuran sevgililer vardı

Köprüsü yokken ile yakanın
Daha bozulmamıştı dürüstlük
Vicdanlar tertemizdi

Bir bütün edasındaydı istambul
Madam Marika ile Ayşe hanım
Bir birlerini bacı kardeş gibi seviyorlardı
Bölücülük yoktu,ayrım yoktu
Komşusu açken tok yatamazdı kimse
Bayramlar kalabalık geçerdi
Yaşlılara hürmet vardı
Küçüklere sevgi
Gram hile yoktu aşkta
Seven ölümüne severdi

Mehmet Kılıçel

Mehmet Kılıçel (Mehmet Kılıçel)


Güzel bir eski İstanbul nostaljisi araki bulasın o güzellikleri, koru yok, orman yok, yeşillik yok, lale yok, gül yok, nergis yok evet denizinde bol balıkta yok.Çirkin beton yığınları var İstanbulda hele o beton kuleleri cehenneme çeviriyor güzelim İstanbulu tarihi sülüetini bile bozdular güzel İstanbulun.40 lı yıllardan güzel bir resim bulmuşsunuz kutluyorum güzel şiirinizi puanım tam.Yunusun diyarından selamlar.