Sen ey güreğimde kanayan hasret gülü
Sen attın gönlüme ateşi, külü
Kimi sevsem sen tütüyor sen kokuyor
İçim kanıyor ,yüreğim yanıyor
Ataşte kül karanfil kokuyor.




Hasretin kızıl alevi gözlerimde
İsmin düşmez hiç bir dakika sözlerimde
Bu sevdayı hiçe saydın kanayan yüreğimde
Deşme ne olur yeter yaramı deşme derinde
Keder gam eksik olmaz gönülde
Yüreğim alev ,alev içim yanıyor
Ateşte kül karanfil kokuyor..




Sensiz geçen ömre yanarım
Sevdan yüreğimde gurbet elde kanarım
Demledim yokluğunu içer ağlarım
Bu aşkı dört mevsim hayallerde yaşarım
Kapanmaz bu yara ,sevdam kanıyor
Hasret vurdu beni içim yanıyor
Ateşte kül karanfil kokuyor...




Sen çaktın aşkın ateşini,
Yanan benim bedenim
Külünde kalan benim yüreğim
Haydi durma ! savur küllerimi rüzgarlara sevdiğim
Kalmadı dermanım
Bak geldi geçiyor ömrüm
Ruhuna ciz aslımı resmet sevdiğim
Dog gönlüme güneş gibi
Düş ömrüme cemre gibi
Sevdan ağlar yüreğimde
içim yanıyor
Ateşte kül karanfil kokuyor......



Şiir YARALI_34