Yüreğimden çıkmayan acı
Gözlerimden akamayan yaşlar
Benimle inileyen dağlar taşlar
Haykırırlar,korkma gel..
Sanki kanatlanırım gökyüzüne doğru
Serçe gibi korkak ve mahzun.
Birden yüreğim daha güçlü atmaya başlar
Umut denen halkalar yeryüzünü sarar
Birbirine eklenir hiç durmadan
Yüreğimin sarp kayalarında hiç durmayan haykırış var
İçimdeki halkalar korkusuzca savrulur
Umut halkaları birbirine tutunur
Gözlerim sanki kartalın
Ufkumdaki dağların
Sarp kayalıklarda sanki sesimin yankıları
Korkma gel..
Gitmez üstümden serçenin ürkekliği..
Kartallaşan gözler ve minik serçe
Şimdi umut halkasının neresinde?
Halka kartalın bileğine
Minik,ürkek serçe yapa yalnız tüneğinde
Birden bir rüzgar eser,
Gizlendiği tüneği yerle bir eder
Serçe şaşkın
Kanat açar bir dala
Dal kaldırır sanki onu havaya
Umut halkaları saçılmış doğaya
Korkmadan kanatlanır çiçek kokulu ovaya..