Eceli yaşarken ömür kışında
Al güller arattın dağlar başında
Dereler çağlatıp gözüm yaşında
Eyleme kalbimi susuz çöl gönül

Yoruldum derdinden oldum bîçare
Bir değil içer de bin iken yare
Bağlandın gidip te vefasız yâre
Şimdi ister çatla ister öl gönül

Ne bana cefa et ne kendini yor
Varıp bir bilene mutluluğu sor
Bilmez misin hayat gariplere zor
Yıkar bentlerini gelir sel gönül

Görmüyor gözlerin olmuşsun âmâ
Boşuna sütünü yerlere sama
Yanar dağlar gibi yanıyon amma
Savur külünü eser yel gönül

Tutar sanma çalıp göllere maya
Dönmüşken hayatın bir kırık faya
Salma gözlerimi gama cefaya
Siler sanma yaşlarını el gönül

Gel desem de gelmiyorsun hizaya
Aşka düştü yürek bakmaz rızaya
Çarpılırsın mahkûm gibi cezaya
Gel topla başına aklın al gönül


Sevim GÜLER