1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
762
Okunma
görünüp kayboldu
bütün hızıyla duvarlarda delirdi
demek bu gölge bana ait
çoğalıp durdu kulakları aklındaki sese
karar verilemez bir his oldu
kendi kendine ardışık binlerce sensizlik arasından
itina ile seçilmiş yeni söylemler
kutupların bir birine değmeden yol aldığı
karamsar içtenliğime çürümüş kalp sızıları asıyorum
kurumuş ve katlanmış eski eşyalar arasında
vakti çabuk orman kokuları geçiyor
biraz sonra aniden belirecek bir mutluluk için
bilsen
nasıl boşalıyor içim
tutku yeni bir ölünün bildiği onca şey
sevinçli ve çığlıklı
dallar arasından bir bahar akşamı aya doğru
gözlerini eğen bakış
karışıp duruyor dudaklarındaki bilmeceye
alev alır kaçar his üzerine bensiz
kuyu kanatlı çocukların melek şarkısı
uzadıkça uzuyor göz yaşlarımda.