Sen yoksun...
Ulaşılmazlıklarda,
Bütün duygularım.
Bir vapur dalgasında gibi,
Oradan oraya,
Savruluyor uykularım.
Sen yoksun...
Gecenin,
Bitimsiz karanlıklarında,
Arıyorum seni,
Geçmiş anıların,
Kilitli mahzenlerinde.
Bütün,mahzenlerin anahtarları,
Karanlık,
Kör kuyularda.
Sen yoksun...
Dev aynalarda yok oldu,
Gurur ve kibir.
Köşeye sıkışmış,
Bir kedi gibi,benliğim.
Paslı kilitler takılı,
Umut kapılarıma.
kapılar kapalı,
Anahtarları,
Karanlık,
Kör kuyularda.
Sen yoksun...
Uzun bıçaklı gecelerde !
Bulutlar,kapkara.
Yağmurlar,
Zehirli yağıyor !
Kar,siyah !
Hayaldi,
Vadedilen cennetler.
Cılızlaşan sesleriyle,
Yok artık,eski dostlar da.
Sen yoksun...
Gözyaşlarım,
Mahpus gecelerime.
Kahkahalar tutsak,
Öfkelerim,prangalı.
Anahtarları,
Karanlık,kör kuyularda.
Bir,
Alev topu gibi yüreğim.
Yanardağlar patlıyor içimde,
Cehennemim çok yakın.
Sen yoksun...
Tuğal KÖSEMEN