Her dokunduğunda gözlerin bakışıma
Vebali boynuna bir kurşun saplanır sol yanıma
Garip bir türkü dolanır dilimin ahraz yanına
Adını söyleyemem asra sığmayan bir destandır sevdan

Yüreğimde bahar sayfaları gizinden soyunur
Edası intizar okur vefasına sitem çizdiğim yâr

Ey huzuru yüreğimde demlediğim nihayetim
Gizli duaların avuçlarımda mayalanan sırrı

Bir bilen var başıboşluğumda beni
Senden öte bir bir dağılırım zamana

Gökteki buluta yerdeki toprağa yeminle
Sensizlik sessizlik orucumu yakacak
Gün doğmadan doğan yalnızlık kadar eksiğim
Bir güz ertesi sonsuz bir sızı k/anıyor adını
Şimdi dilimde mazbut bir ağıt ağlar
Gözlerime sürdüğüm bulutlarım hazan

Yalnızlığın ertesinde yazılan şiirler gibi eksiğim
Usuma çöreklenen efkârı dağıtmıyor rüzgâr

Ah ıssızım kelâmsızım bu şehrin sokaklarına asılı yokluğun
Vuslat falları okur izbe ve metruk cümleler
Firak demlenir kara gün kararırken sayfa sayfa
Takvimler ç/evrilir vedalar düğüm düğüm dolanır d/ilime

Hayat yeniden doğurmuyor geçmişi
Sonsuza ısmarladığım aşkına selam hoşça bak zatına
Yosun tutmuş gözlerinde yittiğim yâr

Nuray AYHAN…