Yıl dündü kapkara gözler bürümüş şehrimi düşman denilen şerefsizi ile
Çanakkale’m titrer iman dolu neferle Alahu Ekber diyerek Resul ile
Gök titrer melekler semada yere iner toplar gülümseyen şehitleri nur ile
Varsa gelsin daha şerefsizi neferim imanınla coşar koşar Çanakkale geçilmez



Sema kara gözlerin nefreti ile kükreyerek ağladı sağanak sağanak
Batılı denen medeniyet canavarın sahibi yüreği kapkara kaçar çırpınarak
Neferimde iman ile koşarken gülümser şehadete yanakları nurdan al olarak
Varsa gelsin daha şerefsizi neferim imanınla coşar koşar Çanakkale geçilmez



Sanki karşında yetmiş bin açgözlü iklim canavarı medeniyet getirerek durur
Çanakkale’m neferin iman dolu sinesi delinmez düşman boşuna karşısında durur yok onda zaten gurur
Sen asilsin Çanakkale’m neferin imanı ile asil düşman denilen zalim zaten sefil oğlu sefil
Anlar ki düşman, geçit vermezsin imanlı neferim o kadar asil
Yıkılır bir anda düşman zafere giderken yenilginin uçurumunda
Varsa gelsin daha şerefsizi neferim imanınla coşar koşar Çanakkale geçilmez

Mehmet Aluç