Sana anlattığımdan daha fazlasını yaşadım
Sana beni anlatırken özet geçtim,
Kendimi özet geçtim oysa,
Özet geçilecek bir hayat yaşamadım,
Yaşarken özet geçemedim, yavaş yavaş yaşadım
Kısa cümlelere sığamayacak büyüklükte bir hayat
Kim bilir daha neler yaşayacağım,
Bu satırları senin karşımda olduğun
hissiyle yazıyorum.

Fiziksel anlamda yanımda olmadığın zamanlarda,
Kalben benimlesin, sen olmadığın zamanlarda
Seninle kağıt üstünde konuşuyorum, yeterli olmuyor
Haberin olmadan, duymadan çok şeyler anlattım
Kimi zaman yazarak, kimi zaman da susarak
Gözleri doluyor insanın da ağlayamıyor
Arkadaşım ağlayamayan insan
duygusuzdur demişti.

İlk başta doğru bulmuştum bu sözü
Ancak sonradan sonraya düşününce
Hissedince öyle olmadığını anladım,
olmuyor
Ağlayamıyorsun, her şeye rağmen
güçlü görünmek
Bitirdi beni, çok yıprattı
Neden böyle bir şey yapar ki insan?
Çünkü insan korkar korkmak insanın
doğasında vardır,
Korktuğu için güçlü görünmek ister insan.

Neyden korkar biliyor musun?
Zayıf görünmekten,
hâlbuki insanlar birbirini anlasa,
Gerçekten anlasa,
zayıf görünmekten korkmayız
Zayıf görünme korkusuyla
güçlü görünmeye çalışıyoruz
Kendimizi yıpratıyoruz,
dışımızdan ağlamak yerine,
İçimizi kan ağlatıyoruz,
bu da çok acı veriyor insana
Ne olurdu sanki biraz olsun
insanlar birbirini anlasa,
Anlayabilse?

Sami Arlan..