1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2389
Okunma
Öylesine sevmişim ki seni;
Evim, yurdum, yüreğim sen olmuş.
Tüm varlığım sevdanda kaybolmuş.
Gözümü kapasam dünyaya,
Senli cennetimi görsem...
Ellerini tutup senden güç alsam,
Hiç bakmadan gözlerinin rengine karışsam.
Öylesine boşum ki sensiz,
Hayatım çarçur olmuş,
Ömrüm bitmiş, zamanım dibe çökmüş.
Sonum seninle başım olmuş...
Mutluluğum hüznün zindanında tutsak,
Özgürlüğüm sevginin elinde kilitli.
Bırakmıyor kaderim kafesimden çıkıp,
Sana uçup geleyim...
Yüzün hayalimden silinmiş,
Aysız ve yıldızsız gecelerimden.
Rüyalarım gündüzlere kaymış.
Çaresizliğim suskunluğum olmuş.
Her şeyim seninle tükenmiş...
Seni neden bu kadar kendim bilmişim;
Seni meğer kendimden bile çok sevmişim.
Bir sen varsın bir sen, ben sende yok olmuşum.
İşte buna şaşıyorum ve sensizliğe alışıyorum...
Figen ANAR
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz