Umutsuzluk adına yaktığım sigaram
Şifası ne gezer,beladan başka kârı yok.
Lâl kesiliyor istemediğim mekanların sohbetlerinde dilim
Canı pahasına barındırıyor pisliğimi içerim.
Ve tesadüfün olmadığını bile bile suratlarımıza tecavüz etmekte şaşkınlık
Varlığımdan gebe kalmış varlığında lüzumsuz bir taşkınlık.
Yetişin canımın kenarında kapkaç var
Utanıyorum yapamadıklarımdan,yaptıklarımda azmış âr.
Kelimeler incir çekirdeğini doldurduğu kadar azametli ve gereksiz
Yılanı deliğinden çıkarabileğini sanacak kadar da hedefsiz
Ve çakmak taşını kullanmadan çıkardığımız ateşle
Yaptığımız tüm muamma aslında gayet sebepsiz.
Çenemi bağlayacak söz yokken bir çaput hallediyor beni
Desen üstüne renk beğenmeden giyindiğim kıyafetler nasıl yeni
Ah deyip de çıldırasım var
Ah ah ah !
Uzak sandığım beyaz kefen senden öte benden beri.
Düşlediğim yarınları sulara hapsederek
Bugünleri sıkılarak,zindan tarzı hep tadarken
Lisanıma kurşunları yağdırsa ya bu zılgıtlar.
Derin derin iç çekerken düşünün bir de beni
Yemininiz yalan olmaz,bu biçare gerçek deli
Bu varlıkta bu yoklukla sevişerek olsa belki
Hayallerim talan oldu,umutlarım epey fevri.
Gözlerimden iniyor hayasız gözyaşlarım
Bedenimden dökülen vasıfsız çürüklerde kayboluyor her bir anım.
İşte bunun gibi
Apayrı bir hengâmenin uçkurunda yaşamdayız
Hicivlere boğulası apayrı bir zamandayız.
Okuyup da anlayan zihinleriniz sunar mı bana reçete mi?
Ben ve nefsim aynı yolda
Ama farklı ayardayız.
Su içmeye gidiyorum şimdi
Karanlık arkamı kollamakta
Bardak yok aslında su da yok ben de susamadım
Su içmeye gidiyorum şimdi
Bataklık ayağımı yalamakta.
Ve lütfen inanın bana
Lütfen inanın
Hayatımı ben değil benim nefsim yaşamakta.
Hayatımı ben değil benim nefsim yaşamakta.

MEHMET EMİN ŞAHİN