GÖZ KAPAKLARIMDA ERİYEN YILLAR

Göz kapaklarımda eriyen yıllar
Haber vermediler ayrılıklardan
Yönümü sonsuza bağlayan yollar
Selamsız geçtiler son duraklardan

Bin mana eklenmiş fikir harcıma
Elifle örülmüş gönül burcuma
Bir virgül düşmüşler vefa borcuma
Geçtiğim sitemkâr dar sokaklardan

Yürüdükçe bozuluyor ezberim
Ardım sıra siliniyor izlerim
Siz anlatın beni bana gözlerim
Neden korkuyorum karanlıklardan

Ak toprağa çiçek diken ellerim
Daha tomurcukken söken ellerim
Barut ekip kibrit biçen ellerim
Ben mi sorumluyum olacaklardan

Rızkımı bitiren tabiat sofram
Uykumu getiren tüllenen akşam
Çığlık seslerinden zonklayan kafam
Dünkü sesler bu gün sır kulaklardan

Hüzün tezgâhında keder dokurum
Beni çürük dala asar gururum
Gözüm ufuklarda bakar dururum
Kimi bekliyorum ben uzaklardan

Muhittin laçin.y.t.2014