Dikeni kalbime saplı
Adına gurbet dedikleri
El/âlemin uçurum yüzü

Çok medeni dedikleri ülkenin
Dilinize dininize soğuk
Medeniyetsiz sancıları

Uzaklarda
Bir başka olur kimsesizlik
Yağmur yıkamaz mavi düşlerinizi
Gökyüzü bile sizin değildir

Martıların çığlıklarını da duyamazsınız
Denizi olmayan bu şehrin
Gece yarısı insan kalabalıkları da yoktur

Otobüsün arka penceresinden
El sallayacak kimseniz de olmaz

Annenizi ararsınız
Hep gözleriniz ıslak

Canınız yanınca
Yaralarınızı kendiniz sararsınız
Koynunuzda uyutursunuz acılarınızı

Anlatsanız da anlamaz yabancılar
Zeytin için gevrek için gözyaşı dökmek
Tarhana özlemek ne demek

Üşürsünüz
Bulutlar selam getirmeyince sevdiklerinizden

Tek lüksünüz vardır gurbet elde

Demli bir çay
ve
Çay eşliğinde
Kendi dilinizde şarkılara eşlik etmek

Sıcacık türküler ruhunuzu okşarken
Bahar canlanır gözlerinizde
Kır çiçekleri açar ellerinizde

Kelebek kanatlarına asarsınız
Memleket kokulu öpücüklerinizi

Gören olmaz
Gözyaşınızın yüreğinizden düştüğünü



Deniz Derya Giritli