benim eşkiyalığıma ne bakarsın dudu dillim
yıldızlar düşerken tandır damımıza orta bacadan
korkmayalım diye kurt ulumalarından
nenemin masallarına sarılarak yatardık
çıtımız çıkmazdı kıl çadırı yorganımızdan
sırf senin gözüne girmek için
dor atlara binip çıkıyorum işte bazen arasından



benim yürekli olduğuma ne bakarsın seher nöbetim
bin defa çömlek patlamış ödümüzde geceleri
pısarak mezar taşı diplerine gözetlemişiz gelip geçenleri
yaradan tümünü vermiş te ademlerine
tikemiz gitmiş elimizde kalmış bedenin iskeleti
bu cana etten suâl edilir mi



benim adam olduğuma ne bakarsın nefesimin perisi
sıvamışım tümünü balçığımın sevda arsızlarına
aşktan arta kalanlar kalmış elimde gerisi
bir dirhem göz tuzumdan bulamaç yapmaya
toprak bile bulamıyorum soluk almalarıma



benim haşmetime ne bakarsın sarı sultanım
gölgelerim düşüyor mu gün doğarken
zerreleri geçiyor mu sanki bende kalanım
kutsanacak yudum bile kalmamış gözelerde
iki alem arasında ne gerçek ne de yalanım



musallada olduğuma ne bakarsın perçemi karalım
hududum çizilmedi yazım yazılmadı daha
istemedim ki helâllik kurbanlığımdan
gözlerin gözlerime dokunmadan
nasıl ölür nasıl kanarım










kasım