0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1045
Okunma
Karanlığın sedefini üzerime dikipte kendime yürüdüm.
Mutsuzluğun ışını benliğimi eritti,bilincimin önünde
Ölümün seheri ne zaman gelecektir diye düşünüp çürüdüm
Sen bilmezsin, ölüm benim karşımdaydı,öyle yaşadığım her günde
Sırça duygularla kendimi ayakta tutamadım, sendeledim , yıkıldım
Yaşarkalma pilotajım dağıldı , internal özkıyımlarla yıldım
Dar görüşlü , aymaz , tutkularımla ahlakın ağacına asıldım
Etrafına şöylece bir baktım, daha sonra da hiçliğe sıkıldım
