Başından beri biliyordum, evet biliyordum,
Üç günde, beş günde kıyılarına ulaşılmazdı,
Bol vakit gerekli, bilmeli bunu başlamadan,
Hoşlanmakla, beğenmekle o kazanılmazdı…


Benim kanımca emekler-çabalar boş değil,
O karakterde insan, sevgi hamuru yoğurur,
Aşkının, kötülüğü temsil ettiği söylenemez,
Çünkü; Aşka gebe kalır, gene aşkı, doğurur…


Alnımız üzerinde gökten izler var, emir,
Başlarımız, aşkımızın altında kalacaktır,
Üzüntülü yollarında hayli günler geçse de,
Öz bir kaynaktır, hiç mi hiç, kurumayacaktır…


Kendi kendine eski hatıraları anacak günün,
Bir sıla hasreti sesi gibi gelir, özlemin sesi,
Bir avuç büyük yürek içinde doğan teselliyle,
Tecelli eder, yaşatır durur, senle kalan busesi…


Gerçekliğini, doğrulayacak, yasalar yok ki,
Bir celsede açık-tutarlı, ifadesini alı versen,
Yeri belli yurdu belli iki kürek kemiği arası,
Şu gönüle giren aşk güvercini, ah salı versen...


Felekler yandı ahım dan, değildim aşka mail,
Aşkla, yalnızca o güzelliğini seyreden taşıyor,
Şimdi aşktan söz etmenin hali ahvalindeyim,
Ruhun ritmi, felsefe dengesizliğini yaşıyor…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.