Sırtına yükleyince mesuliyet çekilmez,
Gücünden ezilince,
Ahkamlı tavırları inledikçe geçilmez,
Manalar arlandıkça arasından seçilmez,
El ayak kesilince,
Mühürlenmiş dilinin çözülmesi zor olur.


Yüreği bir çaredir kafesinin içinde,
Seslenir duyanı yok,
Yanaşmış yokuşuna kara gölge biçimde,
Ne faydası olur ki ona bu son seçimde,
Guruldar aç karnı tok,
Çabaları boşuna iç yangını kor olur.


Üşüşmüş etrafına karanlık gece gamı,
Ses duyuramaz olmuş,
Koruyucu bellemiş öne gelen cahil hamı,
Kabuğunun içinde sızılarken sol yanı,
Ateşi korla dolmuş,
Dermansız dertleriyle kavruldukça har olur.


Nasıl dayanılmaz çilesine düşmüş baş,
Eğince kaldıramaz,
Yürekler kinlendikçe kalpler olmuş kaya taş,
Süzülmüş yıprandıkça sülük gibi kelem kaş,
Sevgiyle dolduramaz,
Üç günlük dünyasında hayatı hep hor olur.


NESRİN ÖNEM DEMİR
03 03 2015