Sevse de bir, sevmese de bir!..




Yazıyoruz, yazıyoruz, benimsenen görüşleri,
Yerden bitme değil, aşk dilinin mısra oluşu,
Karşı koyuyoruz, varız diyoruz. Bu halimiz!
Çepeçevre saran, ruhumun zindan koğuşu…


Çelme takmak isteyenler oluyor, devrilmez,
Çünkü bizler onu sevgi-saygı ile besliyoruz,
Napolyon gibi en özden para para demiyoruz,
Biz aşkı ve aşkımızı, sevdiğimiz için seviyoruz…


Hafif bir tekne misali görülsek fırtınalarında,
Yana yatsak, sağa batsak, yinede biz yüzeriz,
Bu aşkın çok büyük, soğuk-serin okyanusunda,
Hem küreksiz, hem yelkensiz, daima gezeriz…


İnsan hali, güç yetiremiyor ki sesin duyuran,
Aşkını söylemeye zor varıyor dilin, suskun,
Yüreğin konuşuyor sen yerine, binlerce defa,
Başka başka adamsın sanki, zıddına küskün…


Ele avuca sığmaz, kara düşüncelere yatkınım,
Diyemem ki değersiz, yok ki yerine koyduğun,
Aşkın içine bakanlar, bunları anlar, görebilir,
Kılını bile kıpırdatmayana, yüreğini oyduğun…


Gönlün dili açılır, saza söyler, yüze söylemez,
Artık, gönlünün sesi beste, zekânın dili de şiir,
Sen yazar çizer karalarsın, durmaz parmaklar,
Yaz-çiz, boş ver, sevse de bir, sevmese de bir…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


03.03.2015